Na początku maja b.r. do izb telekomunikacyjnych dotarło z Ministerstwa Rozwoju zaproszenie do udziału w pracach Grupy Roboczej ds. 3 osi Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa, nakierowanej na budowanie w społeczeństwie kompetencji cyfrowych, w tym zwłaszcza wśród seniorów.

Bezpośrednim powodem zaproszenia operatorów telekomunikacyjnych była koncepcja zapewnienia uczestnikom szkoleń trwającego właśnie naboru II działania 3.1 POPC dostępu do Internetu. Z koncepcją taką zgłosił się do CPPC jeden z operatorów komórkowych. W toku posiedzeń Grupy Roboczej możliwość ta wywołała burzliwą dyskusję, nie tyle w zakresie samej koncepcji zapewnienia seniorom dostępu do sieci, którą ogólnie uznano za słuszną i przydatną, ile transparentności i zgodności udziału przedsiębiorców telco z zasadami rynku regulowanego. W efekcie 16 maja 2017 CPPC skierowało do izb, w tym do KIKE, pismo z zaproszeniem innych operatorów w działaniach na rzecz zwiększenia kompetencji cyfrowych. Informacja w tej sprawie została przekazana członkom Izby oraz umieszczona na stronie internetowej.

Kolejnym istotnym tematem omawianym podczas posiedzeń Grupy Roboczej były założenia następnego, trzeciego już konkursu działania 3.1 PO PC, planowanego na lato-jesień b.r. Z prowadzonych rozmów wynika obiecujący kształt naboru z punktu widzenia środowiska ISP. Nie będą one mogły co prawda aplikować jako beneficjenci wsparcia, lecz całkiem możliwy i zasadny wydaje się ich udział czy to za pośrednictwem KIKE, czy też współpracujących organizacji pozarządowych.

Krajowa Izba Komunikacji Ethernetowej jako organizacja pozarządowa świetnie wpisuje się bowiem w profil  potencjalnego operatora funduszu udzielającego grantów na realizację szkoleń z zakresu podnoszenia kompetencji cyfrowych. Ewentualna realizacja takiego projektu (dofinansowanego w wys. 97% kosztów kwalifikowalnych) mogłaby być zatem zarówno możliwością wzmocnienia organizacji, jak też i nabycia przez nią nowych kompetencji w sytuacji zmieniających się warunków rynkowych.

Natomiast z punktu widzenia samych ISP możliwe jest

– ubieganie się o mikrogranty za pośrednictwem prowadzonych przez właścicieli firm NGO,

– dostęp do uczestników szkoleń poprzez wypracowanie mechanizmów współpracy z administracją publiczną celem zapewnienia im dostępu do sieci Internet, a przy tym – wzmocnienia trwałości projektów szkoleniowych.

Kluczową korzyścią z takiego podejścia mogłoby być ukształtowanie nowych segmentów klientów spośród osób, uznawanych dotąd za „wykluczone cyfrowo”, poprawa wizerunku operatorów w środowisku lokalnym w duchu społecznej odpowiedzialności biznesu oraz pozyskanie nowych kanałów dotarcia do społeczności, zwłaszcza na obszarach wiejskich.  

Błędem byłoby pominięcie opisanych powyżej możliwości, jako że z dotychczasowej praktyki wynika, że najpewniej skorzystają z niej duże telekomy.